خرید و فروش رای در انتخابات فدراسیون هم جارو شد زیر فرش؟

آبان نیوز| علی ولی اللهی در روزنامه اعتماد نوشت: نزدیک دو هفته از انتخابات فدراسیون فوتبال گذشته و بیشتر از ده روز از زمانی که یکی از اعضای مجمع فدراسیون فوتبال مدعی شد آرا در انتخابات خرید و فروش شده، حتی رقم دقیق هم اعلام شد. بعد از آن دو، سه روزی جنجال و بحث و دعوت به کمیته اخلاق برای پاره‌ای از توضیحات داشتیم و بعد انگار که یک نفر دکمه خاموش را زده باشد همه‌ چیز متوقف شد.

به گزارش روزنامه اعتماد، همین چند روز پیش بود که رسول خطیبی، مدیرعامل باشگاه سایپا و عضو حقوقی مجمع فدراسیون فوتبال که خودش از نامزدهای ورود به هیات‌رییسه بود و رای نیاورد، گفت یک نفر به او گفته آرا در انتخابات فدراسیون خرید و فروش شده؛ هر رای ۳۰۰ میلیون تومان! خطیبی گفت این را یکی از اعضای مجمع به او گفته است. این اظهارات جنجال زیادی به‌پا کرد و مطابق معمول مقامات و دست‌اندرکاران پریدند وسط که رسیدگی می‌کنیم و چه و چه. سپس خبر رسید آن شخصی که اطلاعات را به رسول خطیبی داده احضار شده به کمیته اخلاق برای توضیحات. بعد؟ بعد هیچ! بعد همه ‌چیز تمام شد انگار نه انگار چنین ادعای وحشتناکی در مورد انتخابات فدراسیون فوتبال مطرح شده است!

اول از همه بگوییم ما به عنوان رسانه چیزهای زیادی در این مورد شنیدیم که حتما ارکان قضایی فدراسیون فوتبال هم از آن خبر دارند و منتظریم ببینیم این نهادها چه می‌کنند. جدا از این یک بار دیگر باید این سوال را مطرح کنیم که چرا سرنوشت همه پرونده‌های مشکوک به فساد و تخلف چنین می‌شود؟ یعنی یک هیاهوی دو، سه روزه الی چند هفته‌ای (بسته به ابعاد پرونده) و بعد به یک باره توقف همه‌ چیز! آن‌هم بدون هیچ توضیحی!

موارد الی ماشاءالله است. در همین سه، چهار سال گذشته پرونده ویلموتس، پرونده از دست رفتن ساختمان‌های فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس، پرونده بازی ایران و لبنان در مشهد، پرونده فساد فوتبال در کرمان، پرونده پاداش ۲۰ هزار دلاری جام جهانی برای رییس، نواب رییس و اعضای هیات رییسه، پرونده ابهامات و ایرادات پروسه انتخابات فدراسیون فوتبال و حالا پرونده خرید و فروش رای در انتخابات! هیچ کدام از پرونده‌های یاد شده هم تا به حال به سرانجام نرسیده‌اند و بعضی‌هایشان حتی به فراموشی سپرده شده‌اند.

در مورد این پرونده‌ها مردم و اهالی رسانه قبل از هر چیز یک خواسته دارند؛ تعیین تکلیف نهایی. فارغ از درست بودن ادعاها یا گناهکار/ بی‌گناه بودن افراد، افکار عمومی انتظار دارند که یک پاسخ نهایی بشنوند. اینکه پرونده بررسی شد و این هم نتایجش! اما چنین چیزی تا به حال اتفاق نیفتاده است. پرونده‌ها آنقدر مشمول گذر زمان می‌شوند که رسانه‌ها از پیگیری خسته شوند و افکار عمومی هم وسط این همه گرفتاری روزمره یادشان برود. انگار همیشه دستی وجود دارد که در پیچ‌های اینچنینی مسیر بررسی پرونده‌ها را تغییر می‌دهد وگرنه نمی‌شود که همه پرونده‌های مهم چند سال اخیر مرتبط با فوتبال بشوند شبیه فیلم‌های اصغر فرهادی؛ با پایان کاملا باز باز باز!