چند پرسش از قاضی مربوطه

آبان نیوز| حکم بی سابقه یک قاضی ورامینی در تعیین مجازات شستشوی اموات برای خانمی که روسری برسر نداشته موجی از واکنش ها و سوالات را بهمراه داشته است .احمد زیدآبادی  در کانال تلگرامی خود روایتی داستان گونه از زبان رفتگر محله که در آن زندگی می کند سوالاتی را در خصوص این حکم مطرح کرده است که در زیر می خوانید

از وقتی که قاضی ورامینی خانمی را به دلیل نداشتن روسری به شستن اموات محکوم کرده است، رفتگر محلهٔ ما به بحران فکری دچار شده و وقت و بی‌وقت راه مرا می‌گیرد و سؤال پیچم می‌کند.
او می‌پرسد: شستن اموات حرام است یا مکروه است یا مستحب است یا واجب؟
می‌گویم: گویا مستحب است.
می‌پرسد: مرده شستن کاری بهداشتی است یا غیربهداشتی؟
می‌گویم: قاعدتاً بهداشتی است.
می‌پرسد: کار سخت یا راحتی است؟
می‌گویم: به نظر خیلی سخت یا خیلی راحت نمی‌آید.
می‌پرسد: کار ترسناکی است یا ترس ندارد؟
می‌گویم: بستگی به آدمش دارد. بعضی‌ها می‌ترسند و بعضی هم نمی‌ترسند.
می‌پرسد: چه کسانی می‌ترسند و چه کسانی نمی‌ترسند؟
می‌گویم: بستگی به روحیه و برداشت افراد از مرگ و ماهیت جسد دارد. گویا مؤمنان مذهبی ترسی از مرده‌ شستن ندارند و آن را برای استحباب و ثوابش داوطلبانه انجام می‌دهند.
می‌پرسد: به نظر تو این قاضی ورامینی از میان این همه مجازات چرا زن بدون روسری را به شستن مرده محکوم کرده است؟ چون مستحب است؟ یا چون بهداشتی است؟ یا چون نه خیلی سخت است نه خیلی آسان؟ یا چون ترسناک است؟
می‌گویم: بعید است به دلیل استحباب یا بهداشت یا میزان مشقت مرده‌ شستن چنین حکمی داده باشد.
می‌پرسد: منظورت این است که برای ترساندن زن بینوا او را به مرده شستن محکوم کرده است؟
می‌گویم: لابد باید منظورش همین باشد.
می‌پرسد: مگر نگفتی مؤمنان مذهبی از جسد و شستن آن ترس ندارند؟
می‌گویم: چرا.
می‌پرسد: می‌خواهی بگویی این قاضی خودش…
می‌گویم: چرا این پرسش‌ها را از من می‌کنی؟ برو از خودش بپرس!
می‌پرسد: آدرسش را بده تا برم از خودش بپرسم، آخه این مسئله برای من خیلی حیاتیه! تا ندونم انگیزهٔ این قاضی از این حکم چه بوده نه خوراک از گلوم پایین می‌ره نه خواب به چشمم می‌آد. شوخی که نیست. بحث استحباب احکام شرع و شغل شریف غسالی و احترام به جسد مرده و آزمایش مؤمنین و مجازات بی‌حجاب و علم قاضی و آبروی دستگاه قضا و اعتبار جمهوری اسلامی در میونه.