یاسمین مقبلی،دومین زن ایرانی‌تبار به فضا رفت

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماموریت کرو-۷ در ساعت ۳:۲۷ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی(۱۰:۵۷ به وقت تهران) پس از یک روز تاخیر به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد. مرحله اول موشک تنها سه دقیقه پس از پرتاب جدا شد و پس از هشت دقیقه از پرتاب روی سکو فرود آمدمقامات ناسا شب‌ هنگام روز پنجشنبه اعلام کردند که بررسی‌های لازم از آمادگی کرو-۷ برای پرواز بدون وجود هیچ مشکل اساسی انجام شده است. به‌ گفته پایگاه نیروی فضایی پاتریک، که مدیریت حریم هوایی در منطقه‌ی محل پرتاب در مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا را بر عهده دارد، شرایط آب و هوایی نیز برای پرتاب خوب به نظر می‌رسد.

چهار فضانوردی که در این ماموریت به فضا می‌روند: یاسمین مقبلی فضانورد ناسا و فرمانده عملیات، آندریاس موگنسن(Andreas Mogensen) فضانورد آژانس فضایی اروپا(ESA)، ساتوشی فوروکاوا(Satoshi Furukawa) فضانورد آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن(JAXA) و کنستانتین بوریسف(Konstantin Borisov) از آژانس فضایی روسکاسموس روسیه هستند.

این دومین پرتاب فضایی است که یک فضانورد ایرانی-آمریکایی در آن حضور داشته است. نزدیک به دو دهه است که هیچ فرد ایرانی-آمریکایی به فضا پرواز نکرده بود. اولین نفر، انوشه انصاری، گردشگر فضایی بود که در سال ۲۰۰۶ هزینه‌ی ماموریت به ایستگاه فضایی را خود تامین کرد.

مقبلی در مصاحبه‌ای ویدئویی پیش از پرتاب در روز ۲۵ ژوئیه از مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون، درباره نقطه‌ی عطف حضور خود در فضاپیمای کرو-۷  گفت: من فکر می‌کنم مهم است. مردم به‌ ویژه افراد جوان‌تر وقتی می‌توانند با یک فرد ارتباط برقرار کنند، می‌توانند باور کنند که توانایی انجام کاری را نیز دارند و بنابراین هر زمان که ما به تنوع افرادی که در فضا به پرواز در می‌آیند، می‌افزاییم، در را برای نسل‌های آینده باز می‌کنیم تا افراد بیشتری باور کنند که می‌توانند این کار را انجام دهند.

موگنسن دومین ماموریت خود را در فضا پس از ماموریت ۱۰ روزه‌ی فضاپیمای سایوز در ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۲۰۱۶ انجام خواهد داد که او را به اولین فرد دانمارکی در فضا تبدیل کرد.

در این فاصله زمانی پیشرفت چشمگیری از سوی اسپیس‌ایکس حاصل شد. این شرکت فضایی خصوصی از سال ۲۰۲۰ پروازهای عملیاتی سرنشین‌دار تجاری برای ناسا را آغاز کرد و در عین حال از سال ۲۰۱۰ به ارسال محموله‌ها به فضا پرداخته است.

ماموریت‌های اسپیس‌ایکس که توسط ناسا تامین مالی می‌شوند، فضانوردان را با فضاپیمای کرو دارگون که کاملا چندبار مصرف است و موشک فالکون ۹ که تا حدی قابل استفاده مجدد است، به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌فرستند. مرحله اول موشک‌های این ماموریت‌ها به تنهایی به زمین بازمی‌گردد تا بر روی یک سکوی شناور بدون سرنشین یا در خشکی فرود بیاید.

هر زمان که ما به تنوع افرادی که در فضا به پرواز در می‌آیند می‌افزاییم، در را برای نسل‌های آینده باز می‌کنیم تا افراد بیشتری باور کنند که می‌توانند این کار را انجام دهند.

فوروکاوا که در سال ۲۰۱۶ در ماموریت‌های اکسپدیشن ۲۸ و ۲۹ به فضا رفته است می‌گوید که از قبل می‌داند چه چیزی را در زمین از دست خواهد داد.

او در روز ۲۵ ژوئیه در یکی دیگر از مصاحبه‌های پیش از پرتاب گفت: من واقعا دلم برای قدم زدن در جنگل‌های سبز تنگ شده بود، زیرا در ایستگاه فضایی، من واقعا دلم برای رنگ‌های سبز تنگ می‌شود.

او گفت که فضانوردان از فضا می‌توانند زمین آبی یا صحرای قهوه‌ای را ببینند، اما تماشای رنگ سبز کمی سخت‌تر است. فوروکاوا سپس برای پر کردن این شکاف به فناوری روی آورد و می‌گوید: من سعی کردم ویدیویی از جنگل تماشا کنم و این احساس عجیبی بود. من واقعا دلم برای رنگ سبز خیلی بیشتر از آنچه انتظار داشتم تنگ شده بود.

بوریسوف، در اولین پرواز خود، گفت که در میان ۲.۵ ساعت تمرینی که فضانوردان روزانه انجام می‌دهند، امیدوار است بتواند یوگای مورد علاقه‌اش را ادغام کند. اما نحوه‌ی انجام این کار بدون وجود گرانش دشوار خواهد بود. او می‌گوید: من می‌دانم چگونه با تنفس این کار را انجام دهم.